วัตถุเจือปนอาหารคือสารที่เติมลงในอาหารระหว่างการแปรรูปหรือการเตรียมอาหารเพื่อเพิ่มลักษณะเฉพาะบางอย่างหรือเพื่อถนอมอาหาร ทำหน้าที่ต่างๆ มากมาย เช่น การปรับปรุงรสชาติ เนื้อสัมผัส รูปลักษณ์ หรืออายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์อาหาร วัตถุเจือปนอาหารอาจเป็นสารธรรมชาติหรือสารสังเคราะห์ก็ได้ และต้องผ่านการประเมินความปลอดภัยอย่างเข้มงวดก่อนที่จะได้รับการอนุมัติให้ใช้
ต่อไปนี้เป็นวัตถุเจือปนอาหารทั่วไปบางประเภท:
สารกันบูด: สารเติมแต่งเหล่านี้ช่วยป้องกันการเน่าเสียและยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย ยีสต์ และเชื้อรา ตัวอย่าง ได้แก่ เบนโซเอต ซอร์เบต ซัลไฟต์ และไนไตรต์
สารปรุงแต่งรสชาติ: สารปรุงแต่งเหล่านี้ช่วยเพิ่มหรือปรับเปลี่ยนรสชาติและกลิ่นของอาหาร สารปรุงแต่งรสที่รู้จักกันดีที่สุดคือโมโนโซเดียมกลูตาเมต (MSG) ตัวอย่างอื่นๆ ได้แก่ ไดโซเดียมไอโนซิเนตและไดโซเดียมกัวไนเลต
สี: มีการเติมสีผสมอาหารเพื่อเพิ่มหรือฟื้นฟูสีของผลิตภัณฑ์อาหาร พวกเขาสามารถเป็นธรรมชาติหรือสังเคราะห์ ตัวอย่าง ได้แก่ แคโรทีนอยด์ คลอโรฟิลล์ และสีสังเคราะห์ เช่น ทาร์ทราซีน (สีเหลือง 5) และสีแดงอัลลูรา (สีแดง 40)
สารให้ความหวาน: สารเติมแต่งเหล่านี้ให้ความหวานแก่อาหารโดยไม่ต้องเพิ่มแคลอรี่หรือมีแคลอรี่น้อยกว่าน้ำตาล ตัวอย่าง ได้แก่ แอสปาร์แตม ขัณฑสกร ซูคราโลส และหญ้าหวาน
อิมัลซิไฟเออร์: อิมัลซิไฟเออร์ช่วยผสมส่วนผสมที่อาจแยกออกจากกัน เช่น น้ำมันและน้ำ มักใช้ในอาหารแปรรูป เช่น มายองเนส น้ำสลัด และขนมอบ ตัวอย่างได้แก่เลซิติน โมโนและดิกลีเซอไรด์ และโพลีซอร์เบต
สารเพิ่มความคงตัวและสารเพิ่มความข้น: สารเติมแต่งเหล่านี้ช่วยรักษาความสม่ำเสมอ เนื้อสัมผัส และความเสถียรของผลิตภัณฑ์อาหาร ตัวอย่าง ได้แก่ คาราจีแนน แซนแทนกัม และเพคติน
สารต้านอนุมูลอิสระ: มีการเติมสารต้านอนุมูลอิสระในอาหารเพื่อป้องกันหรือชะลอการเกิดออกซิเดชันของไขมันและน้ำมัน ซึ่งอาจทำให้เกิดกลิ่นเหม็นหืนได้ ตัวอย่างทั่วไป ได้แก่ โทโคฟีรอล (วิตามินอี) กรดแอสคอร์บิก (วิตามินซี) และบิวทิเลตไฮดรอกซีนิโซล (BHA)
สารป้องกันการจับเป็นก้อน: สารเติมแต่งเหล่านี้ป้องกันการจับตัวเป็นก้อนหรือการแข็งตัวของสารที่เป็นผงหรือเป็นเม็ด ตัวอย่าง ได้แก่ ซิลิคอนไดออกไซด์ แคลเซียมซิลิเกต และสเตียเรตแมกนีเซียม
สิ่งสำคัญที่ควรทราบคือวัตถุเจือปนอาหารได้รับการควบคุมและการทดสอบที่เข้มงวดเพื่อความปลอดภัยสำหรับการบริโภค หน่วยงานกำกับดูแลในประเทศต่างๆ เช่น สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (FDA) ในสหรัฐอเมริกาและหน่วยงานความปลอดภัยด้านอาหารแห่งยุโรป (EFSA) ในยุโรป กำหนดแนวปฏิบัติและข้อจำกัดที่อนุญาตสำหรับการใช้วัตถุเจือปนอาหาร
